مدح امام جعفر صادق علیه السلام
صدق در گفتار تو کامل نمایان میشود اهل بدعت از کلام تو هراسان میشود مکتبی تأسیس کردی بر مدار مصطفی دین احمد جان گرفته مثل باران میشود چه نفسهایی زدی در راه علم و معرفت با نفـس های شـما آدم مسلـمان میشود صـادق آل مـحـمـد وارث صـدیـقـهای از مسیحایی دمت هر درد درمان میشود ای کـلام الله نـاطـق، قـبـلـۀ اهل یـقـین پای این مکتب فقط تفسیر قرآن میشود بارها پـای پـیـاده رفـتـهای کـربوبـلا این ارادتها سرانجامش حسین جان میشود تاکه نام پاک جدت میرسد، بیمعطلی نالهات پُر آه و چشمان تو گریان میشود کربلا بستی به سر عمامه مشگی، چرا؟ تا بگویی که امامت هم پریشان میشود روضه خوانها،منبریها را تو مدیون کردهای خانۀ بیروضه و بیگریه ویران میشود |